عسل سنتر | خرید عسل طبیعی و ارگانیک در عسل سنتر
ما در این مقاله با تاکید بر نیاز‌ها و به منظور ارتقاء علمی دانشتان؛ با همان شوقی که شما به تندرستی‌تان می‌پردازید و به آن اهمیت می دهید؛ به بررسی عناصر مختلف “عسل” به‌ویژه “ساکارز عسل”، که به‌عنوان یکی از اجزای اساسی شناخته می‌شود؛ می‌پردازیم.
همان‌طور که همیشه شنیده‌ایم: “تندرستی، دارایی بزرگتر از طلاست!”. در دنیای مدرن داشتن یک زندگی پویا با سلامت جسم و روان، یکی از ضرورت های چالش برانگیز و حیاتی در دنیای امروزی است. در این مسیر، افرادی که سعی در تناسب یک زندگی فعال با تغذیه مناسب دارند، نقشی بسیار مهم در خلق یک جامعه پرانرژی و شاداب ایفا می‌کنند.
در راه دستیابی به یک زندگی سالم و تندرست استفاده از فرآورده های غذایی طبیعی با ویژگی های شگفت انگیزشان به چشم می‌آیند. از جمله این محصولات، عسل خالص است که با فواید غنی و متعدد، توانسته جایگاه ارزنده ای در ساختار و سبد غذایی یک جامعه‌ی سالم از آن خود داشته باشد.
مزایای بی نظیر عسل که نه تنها جنبهی لذت بخش شیرینی‌اش بلکه خواص درمانی و تغذیه‌ای‌اش نیز جذابیت بیشتری به آن اضافه کرده است و باعث شده تا این ماده جادویی در دل‌ها و خانه‌ها به خوبی جای خود را باز کند.
درنهایت هدفمان در “عسل سنتر” براین است تا بتوانیم با ارائه شیوه هایی کارآمدتر در راستای بهره مندی از این گنجینه طبیعی؛ همراه شما و برای شما، به تحقق ایده “تغذیه سالم = جامعه سالم” کمکی در خور بیان، کرده باشیم.
انواع قندهای موجود در عسل طبیعی
یکی از جذابیت‌های بی‌پایان عسل، تنوع مؤلفه‌های تشکیل دهنده آن؛ از جمله قندهای طبیعی است. برای افرادی که به مقدار مصرف شیرینی جات در رژیم غذایی شان حساس هستند؛ شناخت انواع قندهای موجود در عسل، ضروری به نظر می رسد.
در عسل خالص، تنوعی از قندهای مختلف حضور دارند که هر یک دارای خواص و ویژگی‌های منحصربه‌فردی هستند. از جمله این قندها می‌توان به “گلوکز”، “فروکتوز” و البته “ساکارز عسل” اشاره کرد.
گلوکز: قند اصلی عسل
برای افرادی که به ورزش و فعالیت‌های بدنی علاقه‌مند هستند، این قند بصورت سریع و اورژانسی انرژی لازم را برای بدن فراهم می‌کند. گلوکز به سرعت در جریان خون جذب می‌شود و به سلول‌ها انرژی می‌دهد.
فروکتوز: قند مناسب برای دیابتی‌ها
نوع دیگری از قند موجود در عسل که بیشتر از طریق میوه ها به ما معرفی شده است. به دلیل ساختار مولکولی‌اش، نسبت به گلوکز کمترین تأثیر را بر میزان قند خون دارد. ویژگی تأخیر در افزایش سطح قند خون پس از مصرف مواد غذایی؛ مناسب‌ترین گزینه برای افرادیست که با مشکلات دیابتی دست و پنجه نرم می کنند.
ساکارزعسل : ترکیبی از گلوکز و فروکتوز
در ساختار قندی عسل؛ ساکارز از ترکیب گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است. ساکارز عسل به عنوان یکی از اجزای اصلی، طعم شیرینی طبیعی عسل را تداعی می‌کند و مزه‌ای مطلوب و دلپذیری به آن می‌بخشد. هرچند که مقدار ساکارز به نسبت سایر قندها کمتر است، اما به دلیل ترکیب مخلوطش، نقش مهمی در مزه و خواص عسل ایفا می‌کند.
شناخت انواع و میزان قندهای موجود در عسل می‌تواند به شما در اتخاذ تصمیم‌گیری‌های بهتر درباره نحوه مصرف عسل کمک شایانی نماید. فراموش نکنید که یک انتخاب معقول براساس ترجیحات و نیازهایتان، باعث بهره‌برداری بهینه از خواص این ماده طبیعی و مغذی است.
ساکارز عسل چگونه تولید می‌شود؟
در یک گزاره ساده برای تعریف فرآیند تولید عسل می توان گفت که عسل توسط “زنبورهای کار”، یعنی زنبورهای تولیدکننده عسل که اصطلاحاً “زنبور عسل” نیز نامیده می‌شوند، تولید می‌شود. این زنبورها در هنگام جستجوی غذا، از گل‌ها و گیاهان مختلف نوعی شیرینی به نام “شهد” جمع‌آوری می‌کنند. شهد حاصل از گل‌ها به عنوان منبع اصلی قندهای طبیعی در عسل عمل می‌کند.
برای افردی که به سلامت بدن و تغذیه صحیح علاقه و توجه دارند، دانش افزایی درخصوص فرآیند تولید ساکارز عسل جالب و ارزشمند است. شیوه تولید ساکارز عسل برآیند یک پروسه پیچیده و تعاملی توسط زنبورهای عسل است. آن ها شهد را به درون سلول های کندو می‌برند و در طی مکانیسم های گوناگون آنزیمی، ساکارز عسل را تولید می‌کنند.
به عبارت دقیق‌تر، کاتالیزورهای مختلف در دستگاه گوارش زنبورها و در محیط کندو باعث متابولیسم شهد به گلوکز و فروکتوز و در نتیجه بارآوری ساکارز می‌شوند. درنهایت این فرآیند موجب ساخت یکی از اجزای اساسی شیرینی‌دهنده‌ی عسل می‌شود که به طور مستقیم با کیفیت تجربه شما از مصرف عسل در ارتباط است.
تفاوت ساکارز و شکر در چیست؟
شما به عنوان فردی که به تغذیه مطلوب، ورزش منظم، و سبک زندگی سالم توجه دارید و به تندرستی بدنتان اهمیت می‌دهید، احتمالاً با اصطلاحاتی مانند “ساکارز” و “شکر” در محیط‌های روزمره آشنا هستید. اما آیا می‌دانید تفاوت اساسی بین این دو مفهوم چیست و چگونه در ترکیب و ویژگی‌های عسل نقش دارند؟
شکر: نقش اساسی در ساختار قندهای
شکر نوعی از قند است که به مخلوطی از سه ماده اصلی یعنی گلوکز، گالاکتوز و فروکتوز، اشاره دارد. تلفیق این قندها در ساختار شکر موجب ایجاد مزه شیرین می‌شود. شکر به عنوان یک افزودنی شیرین‌کننده در مواد غذایی و نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود.
ساکارز: ترکیبی از گلوکز و فروکتوز در عسل
ساکارز نیز یک نوع قند است که به مخلوطی از گلوکز و فروکتوز اشاره دارد. این ماده شیرین در مواد غذایی مختلف مانند عسل، میوه‌ها و سایر محصولات طبیعی یافت می‌شود. در عسل، ساکارز به‌صورت ذاتی وجود دارد و به عنوان یکی از اجزای اصلی آن شناخته می‌شود. ساکارز عسلی دیابتی هم شناخته می شود.
ساکارز عسل چقدر باید باشد؟
ساکارزعسل زمانی توجه شما را به خود جلب می‌کند که بحث بیماری دیابت در میان باشد. اما سؤال مهمی که ممکن است ایجاد شود این است که ساکارز عسل طبیعی چند باید باشد ؟
با توجه به تحقیقات و مطالعات، درصد ساکارز موجود در عسل معمولاً متفاوت است و بسته به منشأ و نوع گل‌ها و گیاهانی که زنبورها از آنها شهد را جمع‌آوری می‌کنند، متغیر است. میدانیم که عسل طبیعی علاوه بر سطوح پایین تر مواد غیر قندی، عمدتاً از گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است و حاوی میزانی اندک اما موثر از ساکارز و یا مالتوز است.
طبق قوانین و مقررات جاری، هرگونه فرآورده‌های عسلی با برچسب «خالص» که به‌صورت تجاری در دسترس هستند درصدی متغیر مابین 1 تا 5 درصد ساکارز دارند و اگر دارای بیش از 5 درصد وزنی ساکارز یا مالتوز باشند؛ ساکارز عسل تغذیه ای یا به معنای عام عسل تقلبی در نظر گرفته می شوند. همچنین بد نیست که بدانید اگر در ارزیابی آزمایشگاهی ساکارز فرآورده ای زیر 3 درصد تعیین گردد؛ آن محصول را در زمره عسل مرغوب دسته بندی و شناخته خواهد شد.
اگر به دنبال تصمیم‌گیری هوشمندانه در مورد مصرف عسل هستید، می‌توانید از عسل‌هایی با درصد ساکارز مناسب برای نیازهای خود استفاده کنید. به عنوان مثال، برای استفاده‌های روزمره و تفریحی، عسل‌هایی با درصد ساکارز معمولی مناسب هستند. اگر بنا به دلایلی همچون احتمال ریسک ابتلا به دیابت و دست و پنجه نرم کردن با این بیماری؛ نیاز به تنظیم مصرف قند دارید، بایستی نگاهتان به ساکارز عسل دیابتی یا عسل‌هایی با درصد ساکارز کمتر باشد.
به‌طور خلاصه، مضاف براینکه درصد دقیق ساکارز عسل از اهمیت خاصی برخوردار است، نکته مهمتر در این است که در مصرف عسل‌هایی با منشأ طبیعی و بدون افزودنی‌های شیمیایی توجه و دقت بیشتری داشته باشید.
چرا میزان ساکارز عسل مهم است؟
اگر عاشق ورزش، شادابی و خلق سبک یک زندگی سالم هستید، قطعا به دنبال دستیابی به معیارهای تغذیه ای خاص و ویژه برای رژیم غذایی تان می گردید؛ و در این مسیر حتما از عسل طبیعی در سبد خوراکی تان استفاده کنید.
ضرورت ارزیابی میزان ساکارز در عسل نه تنها به طعم و شیرینی آن مرتبط است، بلکه تأثیرات زیادی بر جذب و هضم آن توسط بدن دارد. برای افرادی که به فعالیت‌های ورزشی و تندرستی اهمیت می‌دهند، مصرف با قاعده عسل می‌تواند عملکرد ورزشیتان را تقویت کند.
سنجش ساکارز عسل؛ ارتباطی مستقیم با کنترل میزان قند خون و افزایش سطح انرژی دارد. در دنیای امروز با گسترش دانش و اطلاعات عموم مردم از انواع بیماری ها مخصوصا دیابت، میل و اراده به سمت و سوی تغذیه سالم و کنترل قند خون افزایش یافته است. بدیهی است مصرف عسل با میزان متعادل ساکارز در تنظیم میزان گلوکز خون نقش بسزایی دارد و در نتیجه باعث افزایش پایداری انرژی و کاهش تنش در سطح قند خون می گردد.
یکی از جنبه‌های مهمی که در مورد ساکارز عسل باید بدانید، تأثیر میزان آن بر کریستال‌شدگی و خواص ضد‌میکروبی عسل است. میزان ساکارز نقش مهمی در تعیین ترکیبات و خصوصیات عسل ایفا می‌کند.عسل با میزان ساکارز بالا به احتمال زیاد در مراحل بعدی به شکل‌های کریستاله یا همان شکرک زده تبدیل می‌شود.
این کریستال‌ها معمولاً به صورت بلورهای میکروسکوپی شکل می‌گیرند و عسل را به دو بخش کریستالی شکل و مایع تقسیم می‌کنند. در حقیقت، نسبت میان گلوکز و فروکتوز در عسل، بر فرآیند کریستال‌شدگی تأثیر دارد. عسل‌هایی با نسبت گلوکز به فروکتوز بیشتر به شکل مایع باقی می‌مانند و کمتر به شکل کریستاله در می‌آیند.
در زمینه خواص آنتی باکتریالی عسل، میزان ساکارز نقشی مهم در اثرات ضد‌میکروبی آن ایفا می‌کند. ساکارز به‌عنوان یک شکر ساده در تغذیهی میکروب‌ها نقش دارد. قاعدتا با افزایش ساکارز عسل، محیط برای رشد و تکثیر باکتری ها مهیا‌تر می‌شود.
از طرف دیگر، مقیاس پایین ساکارز و وجود گلوکز و فروکتوز و متعاقب آن آنزیم های مرتبط با ابن دو نوع قند؛ باعث ایجاد محیط غیرمناسب برای رشد میکروارگانیسم های مخرب می‌شود، به‌طوری که خواص ضد‌میکروبی عسل غالب می گردد. این ویژگی می‌توانند عسل را به‌عنوان یک ماده‌ی طبیعی و موثر در مراقبت‌های بهداشتی و درمانی در برابر میکروب‌ها و عفونت‌ها معرفی کند.
عوامل و پارامترهای موثر بر میزان ساکارز عسل
در این بخش، به بررسی اجمالی دو عامل موثر بر ساکارز عسل می‌پردازیم.
عوامل محیطی در ساکارز عسل :
فاکتورهایی اعم از شرایط اقلیمی، دما، رطوبت هوا و سایر ویژگی‌های آب و هوایی حتی خاک؛ از جمله اصلی‌ترین عوامل محیطی هستند که می‌توانند ترکیب و میزان قندهای مختلف در گل‌های گرده‌افشان را تحت تأثیر قرار دهند و در نهایت بر میزان ساکارز عسل تأثیر می‌گذارند. برای مثال، مناطق و پهنه هایی با تنوع گیاهی بالا معمولاً محصولاتی با ساکارز گوناگون تولید می کنند، زیرا زنبورهای کارگر شهد را از میوه‌ها و گل‌های مختلف جمع‌آوری می‌کنند. گل‌های مختلف دارای ترکیبات جورواجوری از قندها هستند که باعث تنوع در چیدمان ساکارز عسل می‌شوند. همچنین، محل تجمع گل‌ها و زمان گرده‌افشانی نیز سهم و تاثیرگذاری انکارناپذیری دارند.
زمان برداشت در میزان ساکارز عسل:
این فاکتور نیز از عوامل مهمی است که می‌تواند میزان ساکارز را تحت تأثیر قرار دهد. عسل‌های جوان تر معمولاً دارای مقادیر ساکارز بالاتری هستند، اما با گذشت زمان و تحت تأثیر عوامل شیمیایی و زیستی همچون فعالیت آنزیم اینورتاز، میزان ساکارز آنها به تدریج کاهش می‌یابد.
با در نظر گرفتن این عوامل، می‌توان درک و برداشت بهتری از متغیرهای موثر در میزان ساکارز عسل و چرایی تنوع آن در انواع عسل طبیعی پیدا کرد. فراموش نکنید که انتخاب عسل با ساکارز مناسب به ویژه برای شما که به تندرستی و تغذیهی اصولی اهمیت می‌دهید، می‌تواند به بهبود کیفیت تجربه شما از مصرف عسل کمک شایانی می کند.
چرا درصد ساکارز عسل تولید شده از گیاهان مختلف، متفاوت است؟
نوع گل‌ها و گیاهانی که زنبورها از آنها گرده‌افشانی می‌کنند، عامل اصلی تعیین کننده میزان ساکارز عسل است. هرنوع گیاه مقادیر مختلف و متنوعی از قندها و اسانس‌ها را ترشح می‌کند و این ترکیبات در هنگام گرده‌افشانی توسط زنبورها منتقل می‌شوند. به عنوان مثال، گیاهان معطر و گل‌های پررنگ معمولاً عسلی با میزان ساکارز بیشتر ایجاد می‌کنند.
همچنین، عوامل محیطی نیز نقش قابل توجهی در تنوع درصد ساکارز دارند. شرایط آب و هوا، نور خورشید، اقلیم و خاک منطقه تحت پوشش زنبورداری اثربخشی مستقیمی بر نوع گیاهان موجود در آن منطقه دارند و در نتیجه ساکارز در عسل تولید شده را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
علاوه بر این، گونه و تیره زنبورهای بکارگیری شده در مزرعه زنبورداری نیز می‌تواند تفاوت‌هایی ملموس در مقدار ساکارز ایجاد کند. برخی از نژادهای زنبورها ممکن است قابلیت و شرایط بهتری را برای برداشت محتوای قند و شهدی خاصی از گل‌ها داشته باشند و این تفاوت ها در پایان کار نقش و اثر چشمگیری در میزان ساکارز عسل دارد.
آزمایش ساکارز عسل چیست؟
اندازه‌گیری دقیق ساکارز می‌تواند به شناخت بهتر ترکیبات عسل و میزان قندهای موجود در آن کمک کند. روش‌های مختلفی برای انجام آزمایش ساکارز وجود دارد که با توجه به استفاده از ابزارهای تخصصی و دستگاه‌های پیشرفته، می‌توان با دقت و مقیاس بالاتری در اندازه‌گیری؛ به میزان ساکارز عسل دست یافت.
برای انجام آزمایش سنجش ساکارز در عسل، دستورالعمل‌های خاصی باید رعایت شود. این ترتیبات شامل مراحلی مانند اخذ نمونه عسل به روش استاندارد و بهداشتی و ارسال آن به آزمایشگاه رفرنس و مرجع، تهیه محلول‌های شیمیایی مورد نیاز برای آزمایش، اجرای راه‌اندازی و تنظیم دستگاه‌های آزمایشگاهی، اندازه‌گیری دقیق میزان ساکارز و تفسیر نتایج به‌دست آمده می‌شود.
برای افردی که موضوعات مرتبط با تغذیه و سلامت جسم را با دقت ویژهای دنبال می‌کنید؛ آشنایی با روش‌های آزمایش برای اندازه‌گیری میزان ساکارز عسل علاوه بر ارائه اطلاعات ارزشمندی غذایی؛ می‌تواند در کیفیت سنجی عیار و خلوص عسل شده موثر واقع شود.
در نتیجه در هنگام خرید فرآورده های غذایی طبیعی مخصوصا عسل؛ مراجعه به فروشگاه هایی (میتونید لینک به عسل سنتر بدید) که در کنار عرضه محصولاتشان برگه های معتبر آزمایشگاهی مرتبط با همان شماره بچ محصول را ارائه می دهند؛ از اهمیت و ارزش بالایی برخوردار است.
آیا از روی میزان ساکارز می‌توان پی به طبیعی بودن عسل برد؟
در این قسمت، به دنبال پاسخ به سؤالی مهم هستیم که: آیا میزان ساکارز می‌تواند نشانه ای از طبیعی بودن عسل باشد؟
اگر سر و کارتان با فروشنده های عسل پیوند خورده باشد؛ بی شک با این عبارت که: “ساکارزش چنده؟؟؟” آشنا هستید!. بنابراین یکی از عواملی که در عرف برای تشخیص اصالت عسل نقشی اساسی ایفا می کند، میزان ساکارز موجود در آن است.
هرچند میزان ساکارز می تواند تأثیری غیر قابل کتمان در طعم و خواص عسل داشته باشد، اما انحصاری کردن تمام ویژگی های یک عسل خالص به این موضوع نه تنها کافی نیست بلکه صحیح نیست. اصالت و مرغوبیت عسل به انواع دیگری از شرایط و آزمون‌ها نیز نیاز دارد که در این میان به طبقه‌بندی گیاهانی که زنبورها از آنها گرده‌افشانی می‌کنند یا بطور اصولی تر منبع گرده افشانی، سنجش تجربه، مهارت و حرفه ای بودن زنبورداران و همچنین ارجاع به داده های آماری آزمایشگاه های تخصصی اشاره کرد.
شایان ذکر است که در صورت تغذیه بی رویه زنبورهای کارگر از منابع قندی و غذایی سنتتیک؛ ساکارز موجود در محصول نهایی با عنوان ساکارز تغذیه ای شناخته می شود و از اعتبار غذایی چندانی برخوردار نیست. ذکر مجدد این نکته ضروریست که میزان ساکارز عسل نتیجه ترکیب گلوکز و فروکتوز است و مقدار آن ممکن است در انواع مختلف عسل متفاوت باشد.
این تفاوت ناشی از منشأ شهد گل‌های مختلف و همچنین شرایط محیطی زنبورداری است. به عنوان مثال، عسل‌هایی که از گل‌های خاصی مانند زعفرانی یا گل‌های بومی مناطق سردسیری تولید می‌شوند، ممکن است میزان ساکارز کمتری داشته باشند.
در نتیجه، استناد به میزان ساکارز به‌تنهایی نمی‌تواند ملاکی برای تفکیک و تشخیص اصالت و طبیعی بودن عسل باشد. برای یک ارزیابی صحیح و معتبر، ترکیب اطلاعات و داده های متعددی از جمله مکان زنبورداری، نوع گل‌ها، میزان تجربه زنبورداران و بررسی نتایج آزمایش‌های آزمایشگاه های معتمد مورد نیاز است.
توصیه مجموعه “عسل سنتر” براین است که بهترین شیوه برای اطمینان از مرغوبیت عسل، اعتماد به تجربه و اطلاعات متخصصان امر و تهیه آن از منابع معتبر است.
آیا عسل با ساکارز صفر یا زیر یک درصد وجود دارد؟
تحقیقات و بررسی‌های پژوهشگران در زمینه عسل نشان می‌دهد که عسل با میزان ساکارز صفر یا زیر یک درصد وجود دارد. این ادعا به بررسی اعتبار و صحت محتوای ساکارز کم در عسل می‌پردازد. عسل‌هایی با مقادیر کمتر از یک درصد ساکارز به عنوان عسل‌های با کمترین میزان شیرینی شناخته می‌شوند که مورد پسند و انتخاب افرادیست که به دنبال خوراکی های شیرین با کمترین تأثیر بر سطح قند خون هستند.
با توجه به این که مصرف ساکارز عسل می‌تواند بر میزان قند خون موثر باشد، عسل‌هایی با مقادیر کمتر از یک درصد ساکارز به‌ویژه برای افراد دیابتی یا کسانی که مصرف شیرینی‌ها را بنا به دلایل ورزشی و غیره محدود کرده‌اند، جذابیت و محبوبیت خاصی دارد.
کاملا مشخص است که برای تایید اعتبار ادعاهای مرتبط درخصوص اندازه ناچیز ساکارز عسل، آزمایش های دقیق بر پایه تجزیه و تحلیل موثر آماری ضروری و لازم است. واکاوی دقیق این نمونه‌ها با استفاده از تکنیک‌های آزمایشگاهی معتبر، می‌تواند به محققان و مصرف‌کنندگان اطلاعات دقیقی درباره محصولی با ساکارز کم ارائه کند.
چرا عسلی که بیشتر از ۵ درصد ساکارز داشته باشد طبیعی نیست؟
عسلی که میزان ساکارز بیش از ۵ درصد داشته باشد، محصولی طبیعی و اصیل شناخته نمی‌شود و از قند آن بعنوان ساکارز عسل تغذیه ای نام برده خواهد شد. این امر ممکن است به دلیل تأثیرات مخرب افزایش میزان ساکارز بر کیفیت و خواص عسل باشد. همچنین زیاده‌روی در میزان ساکارز به تغییر مزه و طعم عسل منجر می شود. افزایش میزان ساکارز می‌تواند به افت کیفیت و ارزش تغذیه‌ای و کاهش تأثیرات ضد‌میکروبی عسل نیز منتهی گردد.
آیا می‌توانیم میزان ساکارز عسل خریداری شده را کاهش دهیم؟
بله، امکان تقلیل میزان ساکارز در عسل خریداری شده وجود دارد. اگر به دنبال راه‌هایی برای کاهش ساکارز عسل هستید، می‌توانید از شیوه های مختلفی استفاده کنید. به همین منظور می‌توان از روش‌هایی نظیر اختلاط عسل با عسل دیگری که میزان ساکارز کمتری دارد، استفاده کرد. همچنین، تغییر در فرآیند استخراج و فرآوری مجدد عسل نیز در کاهش میزان ساکارز موثر است.
اما باید توجه داشت که هرگونه ایجاد تغییرات در ساکارز عسل ممکن است با معایبی نیز همراه باشد؛ بطوریکه بخشی از مواد مفید، خواص تغذیه‌ای و دارویی آن بی اثر می گردد. به عنوان مثال، تغییر در ترکیب و میزان قندهای عسل به هر نحوی می‌تواند به دگرگونی در خصوصیات مزه‌دهی و مضافا بافت و قوام عسل منجر شود.
در ادامه، به بررسی برخی از روش‌ها و راهکارهای معمول به همراه معایب آنها خواهیم پرداخت.
اختلاط با عسل کم ساکارز
در این راهکار، عسل با میزان ساکارز کمتر به عسل مورد نظر اضافه می‌شود تا مقدار کل ساکارز در محصول نهایی کمتر شود. این مکانیسم علاوه بر کاستن ساکارز، به ترکیب و مزه عسل تنوع می بخشد. اما این روش ممکن است با تغییر خصوصیات ظاهری و شرایط ارگانولپتیکی باعث کاهش کیفیت محصول شود.
فرآوری حرارتی
بر پایه داده های آزمایشگاهی تعریق یا اعمال حرارت و گرمادهی می‌تواند با تخریب بخشی از ساکارز عسل، میزان آن را به شکل ملموسی کاهش دهد. اما در عین حال علاوه بر ایجاد تغییر در طعم و قوام محصول؛ کیفیت مواد مغذی آن را نیز کاهش می دهد.
فیلتراسیون
استفاده از فیلتراسیون برای تصفیه عسل با جداسازی ذرات معلق تاثیر اندکی در کاهش ساکارز دارد. این روش معمولاً بهبود شفافیت و ظاهر عسل را نیز به همراه دارد. اما موجب از بین رفتن بخشی از ترکیبات مفید و مغذی در عسل می گردد.
استفاده از زمان برداشت مناسب
بهترین شیوه برای کاهش ساکارز؛ دقت در زمان برداشت عسل است. هرچند این روش مختص به قبل از خریداری عسل است اما موثرترین و کارآمدترین مکانیسم است. برداشت عسل در زمان‌هایی که گل‌ها در اوج گلدهی هستند، باعث کاهش معنادار ساکارز عسل می شود.
با توجه به تمام این موارد، قبل از انجام هر اقدامی برای تغییر در میزان ساکارز، الزامیست که با استفاده از منابع معتبر و مشورت متخصصان در این زمینه؛ اطمینان حاصل کنید که دگرگونی های احتمالی منجر به افت کیفیت یا خصوصیات مثبت عسل نمی گردد. همچنین، لازم است با در نظر گرفتن تاثیرات مخرب احتمالی؛ از تغییراتی که ممکن است به مرغوبیت و اصالت عسل آسیب برساند، جدا پرهیز نمایید.
ساکارز عسل مناسب برای دیابتی ها چند است؟
در مطالعات مرتبط با تأثیر مصرف عسل با میزان مناسب ساکارز بر بیماران دیابتی، نقش عسل به عنوان یک شیرینی طبیعی برای افراد مبتلا به دیابت مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که افراد دیابتی نیاز دارند تا کنترل مصرف قندها از افزایش گلوکز خون ممانعت بعمل آورند، انتخاب منابع غذایی شیرینی با میزان مناسب ساکارز طبیعی برای آنها مهم است.
بیشتر تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف معتدل و مدیریت شده عسل با مقدار ساکارز کم برای بیماران دیابتی مفید است. بطور معمول محدوده ساکارز در یک عسل طبیعی عددی در حدود 2 تا 9 درصد است.
درخصوص مبتلایان به امراض قندی؛ عسل خالص و مرغوب با میزان ساکارز 1 تا 3 درصد می‌تواند به عنوان یک خوراکی شیرین و مفید به جای قندهای سنتتیک و مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد. بر پایه نتایج پژوهشگاهی مصرف کنترل شده عسل با میزان ساکارز ناچیز با جلوگیری از افزایش گلوکز خون؛ نقش مهمی در کنترل دیابت ایفا می کند.
به هر حال، برای افراد دیابتی، مهم است که برای اطمینان از مقدار مصرف عسل و سایر شیرینیجات با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنند.
آیا عسل با ساکارز زیر ۱ برای بیماران دیابتی مفید است؟
داده ها و نتایج علمی مبین این موضوع است که مصرف عسل با ساکارز یک (1) درصد یا زیر آن برای کنترل میزان قند بیماران دیابتی مفید است؛ بنحویکه از افزایش ناگهانی گلوکز خون ممانعت می کند. این مسئله نشان از اهمیت انتخاب عسل مناسب برای افراد دیابتی دارد تا بتوانند در حالی که مخاطرات مرتبط با مصرف قند را مدیریت می کنند از خواص معجزه آسای عسل بهره مند گردند.
از سوی دیگر توجه به مقدار قند موجود در رژیم غذایی و میزان کل کالری دریافتی نیز ضروری به نظر می رسد. هرچند عسل با میزان پایین ساکارز ممکن است گزینه مناسبی برای دیابتی ها باشد، اما کنترل کلی مصرف قند و کالری در رژیم غذایی همچنان از اهمیت بالایی برخوردار است.
نکته و موضوع مهمی که مبتلایان به دیابت نبایستی از آن غافل شوند این است که مصرف بی رویه و کنترل نشده عسل در هر رنجی از میزان ساکارز؛ باعث افزایش قند خون آنان می شود. بنابراین در این خصوص اولویت مدیریت میزان مصرف مطابق با دستورالعمل های پزشک متخصص دیابت و تغذیه است.
بهترین زمان مصرف عسل طبیعی
توصیه برای مصرف عسل طبیعی به میزانی که با سلامتی و بهره‌برداری بهینه از خواص آن همراه باشد، یک موضوع مهم و جذاب در حوزه تغذیه و سلامت است. تاکید بر زمان‌های مناسب مصرف برای افردی که به سلامت بدنشان اهمیت می‌دهند، امری مهم و مفید است.
یکی از زمان‌های پیشنهادی برای مصرف عسل در وعده غذایی صبحگاه است. مصرف عسل در حالت ناشتایی باعث افزایش انرژی و پایداری حس آرامشبخشی در طول روز می‌شود. می‌توانید عسل را به عنوان جایگزینی برای شکر در صبحانه خود استفاده کنید. همچنین، مصرف عسل در موقعیت‌هایی که به تقویت بدن نیاز دارید، مانند قبل یا بعد از ورزش، یک مکمل غذایی عالی و بی رقیب است.
زمان های دیگری که می‌توانید از عسل استفاده کنید، در وعده‌های غذایی بعدازظهر یا به عنوان یک میان‌وعده سالم است. افزودن عسل به میان‌وعده‌هایی مانند میوه، ماست، یا نوشیدنی‌های گرم، در عین حال که از فواید آن بهره مند خواهید شد؛ طعم و مزه ای شگفت انگیز به آنها می بخشد.
